Weer terug

We zijn weer thuis.

Gisterenavond begon de terugreis met de taxi van Jurong West naar changi Airport. Stephan en Sharina brachten ons weg. Dus we hadden al afscheid genomen van de kinderen en Win. De laatste uurtjes vulden we met spelen met de kinderen. Eerst een uurtje badmintonnen met Yasmin en verder wat rondlopen met Maya. Die haar voeten gebruikte alsof het handen waren toen ik haar niet toestond de schoenen met haar handen in haar mond te stoppen. Ze was reuze handig met haar voetjes.

Maar alles gaat voorbij zo ook deze heerlijke vakantie. We hebben veel gezien en veel gedaan en genoten van al onze familieleden. We smulden van de heerlijke kookkunsten van Sharina en gingen af en toe naar de koffieshop om daar weer wat anders te proeven. Ik houd wel van die keuken. En gewapend met een kookboek over Sinaporees eten zal ik het zelf ook eens proberen.

Het vliegtuig vertrok om 11:45 uur. Een geagiteerde oudere vrouw stond met de tas van iemand anders die even naar het toilet was gegaan. O, wat zal er zijn? Ik ga even kijken want ze zal wel diaree hebben zei ze. Ik dacht dat het vriendinnen waren, maar het bleken mensen die elkaar net hadden leren kennen. En net toen ik erop aandrong maar eens te gaan melden dat er een onbeheerde tas stond. "For your own and our safety". Kwam de vrouw aanlopen en bleek dat ze hem vergeten was. Ze spraken beiden Nederlands en bleken al jaren in verschillende plaatsen in Australië te wonen.

Halverwege de reis ontstond er weer comotie. Dezelfde geagiteerd dame bleek een ring kwijt te zijn. Ze dacht in het toilet of op de plaats waar ze zat. Hoe ze dat voor elkaar had gekregen daar kon ik niet achter komen. De uiterst vriendelijke stewart beloofde het toilet haarfijn uit te kammen en had het voorlopig afgeloten. Toen hij geen resultaat boekte op het toilet kwam hij verder zoeken bij de plaats waar ze zat. Er werden twee stoelen ontmanteld en met een zaklampje gezocht. Uiteindelijk vond hij de ring ergens onder een stoel en bracht hem triomfantelijk bij de dame, die hem uitbundig bedankte.

Verder moest ik gedurende de hele reis regelmatig aan Maya denken, want er zat een baby af en toe te huilen en iedere keer leek het net Maya. Al kan Maya een stuk harder krijzen dan dit kindje dat zich voor haar leeftijd overigens keurig gedroeg.

Het laatste stukje reis ging erg voorspoedig. De interliner kwam direct toen we de halte naderde. De aansluiting met de stadsbus was ook al snel en zo stonden we om half negen vanmorgen al voor onze eigen voordeur en waren we weer thuis.

Nu ga ik snel aan de slag om een groot fotoalbum te maken zodat ik nog lang kan nagenieten.

Laatste dag

's Morgensvroeg onweerde het en viel er weer een tropische bui.

Deze laatste dag waren we vroeg opgestaan. Marcel wilde naar chimes wat volgens Stephan een uitgaanscentrum was, maar volgens het boekje had het ook mooie koloniale trekjes. Gelegen tegenover Hotel Raffles dat ook dergelijke trekjes heeft.

Dus gingen we met de andere toeristen rond alle mooie hoekjes, maar dat was snel gebeurd.

Daarom als toegift nog even naar Little India en de Sultan moskee.

Mount Faber

Sharina drong aan om naar Mount Faber te gaan. De berg is 105 m hoog en kijkt uit over een groot deel van Singapore en over de haven.
Het was een goed idee want het was er een stuk koeler dan in hun eigen buurtje en het uitzicht was mooi.
De drankjes op Mount Faber waren echter excorbitant duur. Na afdaling van de berg aten we met zijn zessen goedkoper dan de 4 drankjes die we op de berg nuttigden.
We aten en dronken met zijn allen voor zo'n 30 singapore dollar(15 euro).

De rest van de familie

Ik heb nog niet iedereen voorgesteld die hier woont.
Win is de hulp die in huis woont en voor Maya zorgt en het huis schoonhoudt. Ze wiegt Maya in slaap als ze moe is.
En er zijn nog drie katten, die in de keuken wonen, maar eigenlijk ook in het hele huis. Ze mogen nooit naar buiten, maar als iemand naar de deur loopt staan ze klaar om langs je te glippen.

Gisteren toen de deur open werd gedaan renden er twee naar binnen. Niemand had gezien dat ze ontsnapt waren.
De katten zijn Bubble, Mojo jojo en Professor Jutonium. Professor is de slimste, die wacht tot je even niet oplet.

Morgenavond vertrekken we.

Rustige dagen en badminton

We hebben niet veel meer ondernomen. We spelen wat met de kinderen.

Yasmin had een speciale dag over gezondheid op school. Ze speelde allerlei sporten en maakte gezond eten. Morgen gaat ze beginnen met groente en fruit eten. Vandaag at ze alleen de macaroni die wij gemaakt hadden. De saus en de groente wilde ze liever overslaan. Ze lustte wel het eitje dat op de spinaziesalade lag.

Ze wil nu iedere dag badmintonnen met ons. Maya kijkt al tv.

Singapore Biological garden

De hortus van singapore is een prachtig park, met mooie beelden. Het park is gratis, maar de Orchideeëntuin in het midden van het park kost 5 singapore dollar. Wij deden ons voor als senior citizen, maar dat werd niet geloofd, ons paspoort moest er aan te pas komen. You are very young senior citizen. Thank you! Dat kostte ons per persoon 1 singapore dollar.

China town

Vandaag een dagje China town. Sharina, Stephan, Maya, Marcel en ik gingen wat leuke dingen kopen voor onze vrienden. We vonden al eerder speciale geurvreters en nu tandenborstelhouders, echt Singapore, misschien iets voor de collega's. Leuke kleren voor mij en een riem voor Marcel. Een theepotje met filter voor mijn oude buurman die zijn thee-ei niet goed meer open kan draaien. Natuurlijk een kookboek voor mezelf. Wat silicone bakjes die hier 2 singapore dollar de twee kosten en in Nederland 9 euro per stuk of meer. Het is leuk winkelen hier, maar je hebt wel de neiging om meer te kopen dan je nodig hebt. In de 2 dollar shop kocht marcel ook nog een onderbroek.
Maya heeft nog op een koe gezeten en we zijn met de bus naar huis gegaan, maar die ging halverwege kapot en na een tijd wachten moesten we overstappen op een andere bus en dat werd Maya teveel, ze werd moe en moest huilen, maar ze viel tenslotte in slaap.

Sungei Buloh wetland reserve

Vandaag hadden we gepland naar het uiterste noordwesten te gaan van Singapore waar het Sungei Buloh wetland reserve is. Er zijn mangroves en de dieren die daarbij horen.

Toen we opstonden begon het te onweren en barstte een tropische regenbui los, maar na een uur werd het minder en hebben we het er op gewaagd. Het bleek prachtig weer te zijn voor de rest van de dag. En we zagen varanen, hagedissen, vissen en waterschildpadden, libellen, spinnen en vlinders, krabben en modderkruipers.

Deze laatste hadden we in het verleden heel stil op een takje zien zitten, maar bleken zich voort te bewegen als steentjes die je over het water laat springen. En ze groeven gaten in waterpoeltjes, waar ze in onderdoken en wild tekeer gingen. Vervolgends klommen ze op de kant en spuugden het zand uit en rustten even uit voor ze verder gingen.

We beklommen de uitkijktoren en zagen Maleisië.

Familiediner

Iedere keer wanneer we in Singapore zijn worden we uitgenodigd door sharina's ouders om te komen eten.

Het gaat iedere keer op dezelfde manier. De familie staat te koken en de televisie staat aan.

Wanneer het eten klaar is worden we aan tafel genodigd en worden de spijzen aanbevolen.

De rest van de familie doet wat anders terwijl wij eten.

Het geeft een gevoel dat je gevoederd wordt, maar wel erg lekker.
Deze keer kregen we een Singaporese specialiteit chillie crab.

We hebben Stephan en Sharina een traliewerk in de keuken beloofd, dat ontbrak nog en we zien dat graag geregeld voordat Maya gaat klimmen.

Een rustig dagje in de omgeving

Na de drukke verjaardag deden we een dagje rustig aan.

Wat flats in de buurt.

Zo hangt de was te drogen op bezemstelen met reuze knijpers.

De Chinese tempel bij het winkelcentrum.

Eeen modellen wedstrijd in het winkelcentrum voor modellen onder 10 jaar.

Yasmin's verjaardag

Gisteren was het koken al begonnen. Allerlei soorten vulling voor broodjes werd klaargemaakt.

En vandaag werden alle broodjes gevuld en de miesoep met balletjes gemaakt.

Toen kon de visiste komen. En die kwamen ook. De vriendinnetjes waaronder één Chinees meisje dat op haar broertje moest passen. De vader van Yasmin met vriendin, zus(?) van vriendin en een aantal meisjes. De broer van Sharina, Kairul en de vader en moeder van Sharina en de kinderen van de broer. Twee zussen van Sharina, Shahida en Shaliza ieder met vriendje en het jongste zusje Shafica. En een dochter van zus Shahida.
Iedereen vraagt altijd heb je al gegeten, ook gasten vragen dat altijd. En er was genoeg.
Een schitterende taart was bezorgd. En er is nog genoeg over. De bowl is wel op.

Er werden spelletjes gedaan met de vriendinnetjes en de meisjes van het zusje van het vriendinnetje van Yasmin's vader.

Het Chinese broertje vermaakte zich met de knikkerbaan. Danielle de dochter van Kairul speelde met een kasteel dat open en dicht kon. Haar broertje vond de knikkerbaan ook heel interesant, maar zijn oma vond hem nog te klein voor de knikkers en stopte het. Daarna begon hij wat andere zaken te onderzoeken.
Iedereen had veel te kletsen en de TV stond aan.

De meiden verdwenen in de slaapkamer van Yasmin.
De meeste vriendinnen van Yasmin waren al vertrokken toen de cadeaus uitgepakt werden.

Tenslotte kijken we TV en de dag is voorbij.

Koffieshop en sneeuw

We zijn met Stephan gaan lunchen in de koffieshop op de hoek in het winkelcentrum. Voor diegenen die denken dat we wiet kregen, in Singapore is een koffieshop een ruimte met allerlei kleine eetzaakjes, waar iedereen staat te bakken, daar haal je je eten en er zijn enkele frisdrankzaakjes, die langs komen met voornamelijk blikjes.
Na het eten laat je alles staan en de schoonmaakploeg maakt alles schoon en brengt bestek, borden en bekers terug bij de eigenaar.

Na het eten heb ik fruit gekocht om voor Yasmin's verjaardag feestje bowl te maken.

Sharina en Stephan waren bezig de boel verder te versieren. Met behulp van enkele zelf gemaakte mallen werden kastelen kronen en prinsesjes op de glazen deuren getoverd en wel zo slim dat wanneer de deur dicht is de prinsesjes buiten spelen en als hij open staat staan ze in de deuropening van het kasteel. Dat alles werd gemaakt door middel van kunstsneeuw (voor de kerstboom).

Nieuwsgierig

De singaporesen zijn nieuwsgierig, dat hebben we nu al een paar keer gemerkt.

Van de week stonden Marcel en ik in de lift samen met een Chinese meneer.
"Do you live here", vroeg hij. "No", zeiden wij. "Are you going to live here?" "No."
"Couse I never have seen you".

Vandaag met een wagentje vol met boodschappen:
"Are you having a party?"
"Yes."
"I thought you have."
"At the NTI?" Ik wist niet wat ze bedoelde, dus zei ik maar: "No."

Even later werden we op de schouder geklopt omdat we geen antwoord hadden gegeven toen iemand zei: "How are you today?" Dus zei ze het nog een keer. Misschien dat we eerder iets gekocht hebben bij haar of ze is de buurvrouw of ... wie weet. Wij kenden haar niet, en al zie je hier allerlei verschillende kleuren mensen, als Hollander val je toch iets meer op.

Singapore Zoo

Yasmin had een uitje bedongen. Ze vind het heerlijk om ergens heen te gaan als wij er zijn. Ze was pas nog geweest, maar met de hele familie naar de dierentuin. Een feest. Alle belevenissen werden in haar dagboek geschreven, dat wij voor haar als presentje hadden meegebracht uit Nederland.
We hadden prachtig weer en toen we de bus instapten barstte er weer een tropische bui los.


De foto's zijn:














Stephan vecht met de tijger















De witte tijgers
















De lemur steelt de honing van de vlinders















Yasmin in de ballenbak al was ze te groot (>1.20m)















Afscheid van de olifanten